Met de vlam in de pijp scheurend door Kirgizië

Na gisteren een lange dag in de auto, waarvan 150 km over dirt roads, gravelwegen met wasbordribbels, en karrepaden die vooral gebruikt werden door loslopende paarden, vandaag alleen wat losse impressies van de afgelopen dagen. 

Maandag voor het eerst serieus de bergen in. Op weg naar Sook Pass (4000 m) gestopt bij het monument van Yuri Gagarin, laten we het maar bijzonder noemen. 

Op de pas werd onze Jeep uitgebreid bewonderd door een groep die in een Lada Niva kwam aanscheuren. Uiteraard moest daarop gedronken worden, zij kozen voor wodka, wij hebben het gehouden bij een slokje Kumys (gefermenteerde paardenmelk). Ook geen aanrader trouwens. 

Omdat de Kirgizische wet het concept huurauto niet kent, zijn we nu commercial drivers voor Iron Horse Nomads, inclusief het dagelijks bijhouden van de rittenstaat. Er staat helaas geen salaris tegenover, integendeel. 

Het viel niet mee om koelvloeistof te krijgen, maar met gebruik van whatsapp, google translate, bellen en gewoon handen en voeten bleek dat we antivries moesten gebruiken.  

Het yurt camp bij Bokonbaev was zeer sustainable opgezet, met hulp van NGO USAID. Ik heb nog niet eerder mijn tanden staan poetsen met uitzicht op 4000-ers, en het rekje in de douche was ook top! De versie in Naryn is trouwens ook erg interessant.

Onderweg kom je van alles tegen. Aan begraafplaatsen, road graders en volle busjes zijn we wel gewend, maar de kameel gisteren was toch wel bijzonder. Ook de talloze standbeelden van lokale held Manas, en allerlei dieren weten we nu wel, maar de MIG en de Russische truck op een sokkel vallen op. 

De rit van Issyk Kul naar Naryn, dwars door de bergen met overnachting bij Eki Naryn, was heel bijzonder. Grote hoogvlaktes, vrijwel verlaten, met alleen heel veel koeien, paarden, yaks (?) en af en toe een herder te paard. Het vee brengt de zomer op de Jailoos (bergweiden) door en de familie verblijft in yurts. De laatste 50 kilometer gingen over een ‘geitenpad’ dat de rivier nauw volgde, dus veel slingeren, klimmen en steenslag. Blij met de grote banden en de kwaliteit van de Jeep! Klapper was wel de kudde paarden die we tegen kwamen, en de herder die ons te paard een handje kwam geven. Paard had zijn hoofd nog net niet op mijn schoot liggen, maar het is gelukt. Video heeft al op FB gestaan, maar hieronder de link voor mijn niet-FBvriendjes. 

video

We waren erg blij met het yurt camp dat direct na de pas lag. Prima eten, upgrade naar de presidential en een goed ontbijt, dat was meer dan waar we op hadden gerekend. 

 Over eten gesproken, ik heb nog niet eerder een schaal snoepjes als bijgerecht meegemaakt. 

Morgen gaan we opnieuw offroad, richting bergmeer Kel Suu. 3500 meter, dus warme kleding ligt al onder handbereik.