Glamping Kyrgyz style

Jeep Wrangler - parkeerhekje: 1-0

Verbazing over nieuw ijzer: onmeetbaar

Pizza score: 3

Drie dagen na het vorige verslag, zo’n 600 km onder de wielen, en heel veel wat indrukken rijker! We zitten nu aan de zuidkant van Issyk Kul (“warm meer”) in ons eerste yurt camp, en wat een plek. Onze yurt kijkt uit op het meer, besneeuwde bergen aan de overkant, alleen stroom in de bar (dus koud bier!) en gezamenlijk eten in de keukenyurt. We zijn benieuwd, tot nu toe hebben we fantastisch gegeten, varierend van pizza via lachman, samsi en kebabs tot caesar salad. 

Vandaag heeft vooral in het teken van paarden gestaan. We waren al om 6 uur op de paardenmarkt, waar vanuit de hele regio paarden, schapen en koeien worden aangevoerd. Dat alleen al is een spektakel, open trucks met daarin een wirwar aan dieren, vastgeknoopt (of niet) aan een reling. Eenmaal aangekomen worden ze weinig subtiel meegenomen naar een groot plein waar een ogenschijnlijke chaos toch aardig lijkt te werken. Overal paarden, koeien, koeienstront, en mannen die hun kennersoog keurend over het aanbod laten gaan. Je hoort ze denken “da’s een best peerd!”.  Bij de smid heb ik mijn ogen uitgekeken, voor mijn paardenvriendjes heb ik hierboven al een foto geplaatst en de rest zal ik niet lastig vallen met de details. 

Maar hoe dan ook, wat een ervaring, vooral omdat we probleemloos konden rondkijken (afgezien dan van die koeienstront) en ook fotograferen was geen enkele probleem. Voor zowel Antoine als voor mij dus een mooie start van de dag. 

Ook hebben we een bliksembezoek gebracht aan het monument van de beroemde Russische ontdekkingsreiziger Przewalski, voor velen meer bekend uit het Nationaal Dictee of als ontdekker van het Przewalskipaard. Met de meeste informatie in het Kirgizisch/Russisch was het vooral puzzelen, maar best aardig.

Ook de Dungan (Kirgizische bevolkingsgroep ) moskee was fraai, net als de kathedraal.  

Gisteren zijn we een stuk de bergen in gereden om de Jeep wat beter te leren kennen. De wegen vielen uiteindelijk wel mee, maar we hebben leuk gespeeld. Het boeiendste was wel het gesprek bij de police barrier, waar we met handen en voeten, taalgidsen en iPhones elkaar probeerden te begrijpen. Ze drukten ons op het hart om voorzichtig te zijn, we wisten alleen niet waarvoor en de gebrekkige Google Translate vertaling bracht ook geen duidelijkheid. Hoe dan ook, we hebben een mooi picknickplekje gevonden en zijn veilig weer terug gekeerd. De behulpzaamheid van de mensen hier is echt opvallend, erg prettig! 

Ook de noordkant van Issyk Kul was boeiend, een soort Zandvoort meets Rusland. Niet al te druk (misschien wel in augustus), veel kraampjes en eettentjes, maar ook mooi ontworpen parken. Wel erg verwarrend, je denkt steeds dat je aan zee bent, het meer is echt serieus groot en als het wat bewolkt is, zie je de bergen ook niet meer. 

Een laatste hoogtepuntje was toch wel de petrogliefen, waar we ook weer als enigen rondliepen. Rotstekeningen uit de 5e/8e eeuw, gewoon in de open lucht. We verbazen ons regelmatig, en dat is zeker wederzijds, want zojuist komt een jongeman vragen waarom we hier zitten werken en niet gewoon relaxen en genieten van de natuur. Dus dat gaan we nu maar doen, en dat biertje gaat ook best smaken!