De eerste klap is 55 Som waard!

 Beste keuze: Jeep Wrangler

App van de dag: Google Translate, een Russische tekst scannen en meteen de Engelse vertaling zien

Jeugdsentiment: De Kirgizsche Som doet sterk aan de guldenbiljetten denken

Niet vergeten: schoenen uit

Na ruim een half jaar voorpret, veel regelen en uiteraard wat last-minute stress is de reis dan toch echt begonnen. We zijn gearriveerd in de Kirgizische hoofdstad Bishkek en genieten op dit moment van een siësta in een mooie B&B, dat wordt gerund door de eigenaren van de autohuur. De Jeep Wrangler komt vanavond en dan kan morgen de echte pret beginnen. 

Die siësta is overigens geen overbodige luxe. Anders dan je zou verwachten in het Zwitserland van Centraal Azië is het hier smoorheet, 39 graden en zelfs na de training van de afgelopen week in Nederland is dat niet te doen. Vanochtend (we landden om half zes lokale tijd) was het heerlijk, maar dat veranderde al snel. De korte wandeling naar de supermarkt/geldautomaat was ruim voldoende, en de Iced Cappuccino bleek zeer welkom. 

Gelukkig hadden we hier ook al rekening mee gehouden, vandaag was bedoeld om bij te komen van de vlucht; Turkish airlines was geen onverdeeld succes, maar met Aeroflot als alternatief moet je wat. Morgen doen we een rondje boodschappen voor proviand, lokaal SIM kaartje en wat laatste kampeerdingetjes, en als de temperatuur zoals beloofd wat daalt, zullen we ook zeker Bishkek gaan verkennen. Want de eerste indrukken smaken naar meer. 

————- aanvulling na dag 1 en 2 ———

Bishkek - karnton gebruikt bij het maken van gefermenteerde paardenmelk

(bron: Bradt guide Kyrgyzstan 2019)

Toch een bijzondere naam voor deze stad waarbij de eerste indruk vooral uitlaatdampen en assertief autorijden is. Gelukkig kunnen we rustig rondlopen in de stad en ook de boodschappen lopen gesmeerd. We weten zelfs de hand te leggen op wat Georgische wijnen en met 3 weken onbeperkt internet voor een habbekrats kan ons niets meer gebeuren. De toeristische bezienswaardigheden hebben we voor later bewaard, we komen hier nog twee keer terug. Als afsluiter van deze rustige dag gaan we eten in een lokaal restaurant Faiza. 20 minuten lopen door een rustige wijk, veel grote oude flatgebouwen, waarbij de balkons zijn afgeschermd met golfplaat, dekens en zelfs matrassen. De winters hier zijn koud!

Het eten is een groot succes. Blinis met cottage cheese, salade met zure room, Lachman (noodles met lamsvlees, dat gaan we vaker krijgen) en een soort pasteitje. Tempo zit er flink op, binnen een half uur staan we weer buiten, maar gezien de wachtrij is dat ook niet vreemd. 

Op donderdag gaan we dan echt op pad. De Jeep Wrangler is een serieus dikke auto, maar behoorlijk luxe en het rijdt fantastisch. De Kirgizische verkeersregels zijn ons in een notendop uitgelegd, en komen neer op ‘niet te hard rijden, en opletten voor oom agent. Dat blijkt helaas al voor de eerste stop een probleem, maar de boete van 500 som (ca 8 euro) valt nog niet tegen. 

De wegen zijn gelukkig prima, en na de hektiek van Bishkek Is het verkeer richting Issyk Kul, het eennagrootste alpiene meer ter wereld, ook geen probleem. Het is redelijk druk, Issyk Kul is een populaire vakantiebestemming voor Kirgiezen en Kazakhen (sp?) en dat valt ook te merken aan de kraampjes langs de weg waar volop zwembandjes en fruit te koop liggen. 

In Burana bezoeken we een van de toeristische hoogtepunten, Burana tower. Een elfde eeuwse minaret van oorspronkelijk 46 meter hoog, waarvan nog 24 meter intact is. En dat is wel voldoende, want de extreem steile en smalle trap binnen zorgt voor aardig wat knikkende knietjes. 

Na een toch redelijk lange autorit (max 90 is langzaam!) zien we dan eindelijk het meer. Via dirt roads en communistische herinneringen (oa een borstbeeld van Stalin!) rijden we naar het strand, dat bol staat van contrasten. Grazende koeien, waterpret voor grote gezinnen, maar ook een vervallen industriële haven op een steenworp afstand. Prachtige beelden!

We slapen vanavond iets verderop aan het meer, in een klein dorpje Tamchy, waar we opnieuw fantastisch hebben gegeten. Lachman, brood en pasteitjes, ik zie een trend!

Morgen naar Karakol, verderop aan het meer, en op zo’n 1800 meter hoogte. Mooie opbouw want volgende week gaan we over passen van zo’n 3500 meter dus een beetje acclimatiseren is wel verstandig.